Biyografiler
M. Hanefi İspirli
Şair-Yazar
MUHAMMET HANEFİ İSPİRLİ
1966 yılında Erzurum’da doğdu.
İlkokul, ortaokul ve liseyi Erzurum’da okudu. Meslek Yüksek Okulu’nu ve Türk Dili ve Edebiyatı Bölümlerini bitirdi. Gazi Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi’nde pedagoji eğitimini tamamladı.
1989 yılında Afyon Sandıklı’da teknik öğretmen olarak, eğitim ordusuna katıldı. 1992 yılında Erzurum’a döndü. 2004 yılında öğretmenlikten ayrılarak belediyede çalışmaya başladı. Halen Erzurum Yakutiye ilçesinde Belediye Başkan Yardımcısı olarak görev yapıyor.
Lise yıllarında edebiyatın her dalına meraklı olan M. Hanefi İspirli’nin; 1983 yılından itibaren HürSöz ve Aziziye gazetelerinde yazıları, Mevera, İkindi Yazıları, Kayıtlar, Vahdet, Mina, Kardelen, Güneysu, Karçiçeği, Kırağı, Tohum, Merih, Ayane gibi birçok dergide ise şiirleri yayımlandı.
Erzurum gazetesinin kuruluşunda yer aldı. “Palandöken Sanat ve Edebiyat Dergisi”ni çıkardı. “Hüma Sanat-Edebiyat Dergisi’nin sahipliğini yapıyor.
40 yıldır şiir yazan İspirli'nin1997'da “Bir Bardak Suda Kurulan Hayal”, 2003 yılında “Kitab-ı Aşk” ve 2011 yılında “Hiç kimse” isimli şiir kitapları yayımlandı. Bunların dışında “Çağa Kiralık Akıllar “ ve “İnsan Vaazları” isimli deneme kitapları ile “Düşünme Odası” isimli birde romanı bulunuyor. Ayrıca fotoğraflardan oluşan “Uzundere Sivil Mimari Örnekleri “isimli bir albüm ile Yusuf Kotan ile ortak hazırladıkları 2.ciltlik “Hatıralardaki Erzurum” isimli kitabı bulunuyor.
Şiir anlayışını, "benim şiirim hemen kendini ele verecekse o şiiri yazmam. En azından; tarihten, felsefeden, sosyolojiden, yeryüzü coğrafyasından, medeniyetimizin ruh ikliminden temel bilgiler olmalı okuyucuda..." diyerek ifade eden İspirli'nin; bu duruşu ile de şiirinin okuyucu tarafından çözülmesini bekliyor.
Türkiye Yazarlar Birliği Erzurum Şubesi ve Erzurum Verem Savaş Derneklerinin başkanlığını yürüten İspirli birçok sivil toplum kuruluşunda değişik görevlerde bulunuyor.
“erzurummedya.com” isimli haber sitesinin editörlüğünü de yürüten İspirli, gazetecilik ile de bağını hiç koparmadı.
Evli ve 2 çocuk babasıdır.
Hiç
Hiç duyulmamış bir sesle
Ağlamaya başladığım gün
Taş üstünde taş kalmadı
Öyleydi ama bilmediniz
Hiç bilemedim
Terzilerin ellerine iğneler battı
Kumaşlar top top açıldı
Türküler içten yanıktı
Kızlar kanaviçe işliyordu
Yüreklerinden nakış örnekleri alarak
Hiç söylemedim
Bütün bildiklerimi harcadım
Çantam yoktu elimde kitaplarım
Hiç kimseye sezdirmeden
Toprak yollarda seni aradım
Hiç bulamadım
Bir gün ilk defa plastik manken gördüm
Elleri bana benzemiyordu
Ölü gözleriyle bakıyordu
Üstündekilerden soğudum
Nasıl giyiniyor insan onu dedim
Hiç giyemedim
Yere düşen ekmek alınmalıydı
Babam öğretmişti
Ekmeği suya banmayı ben öğrendim
Hiç babama sormadım
Fırıncılar hiç yanmazdı
Bana ulaştırırken ekmeği
Hiç ulaşamadım
Komşunun oğlu Kadir
İntihar etmişti bir kere
Bilmiyordum intihar nedir
Nasıl ve neden intihar etti
Yudu kefenledi götürdüler
Ruhunu herkes bir yere gönderdi
Uçmak ya da tamuya
Neden intihar etti ki
Hiç anlamadım
Siyah beyaz fotoğraflarda
Babamın yüzüne geliyordu kırıklar
Simsiyah saçlarıyla artist duruşlu babamın
Hiç maaşı olmayan babamın
Tipo baskı kitapların arasında kaldı
Babam ve siyah beyaz yüzü
Hiç göremedim
